Werking van een waterontharder

De meeste waterontharders die je in de handel ziet, werken volgens het principe van ionenuitwisseling. Hoe de wisseling van hard naar zacht water precies in zijn werk gaat en welke verschillende mogelijkheden er zijn, lees je in dit artikel.

1. Waterontharders op basis van ionenuitwisseling

Bij ionenuitwisseling worden calcium- en magnesiumionen uitgewisseld voor natriumionen. Dit proces vindt plaats in een reservoir dat gevuld is met speciale harskorrels. Het harde leidingwater stroomt door de harskern en wordt door het proces van ionenuitwisseling zachter.

Na verloop van tijd raakt de harskern verzadigd met kalk en moeten de harsbolletjes geregenereerd worden. Hiervoor gebruikt het apparaat regeneratiezout uit een zoutreservoir. Het apparaat spoelt zichzelf schoon met pekelwater waarbij de kalkresten uit de harskern worden verwijderd en de harsbolletjes opnieuw worden geladen.

Het afvalwater dat hierbij ontstaat wordt afgevoerd via de riool. Na regeneratie is het apparaat weer klaar voor gebruik. De regeneratie gebeurt doorgaans ’s nachts om hinder te voorkomen.

De meeste waterontharders werken volgens het principe van ionenuitwisseling aangezien deze methode het meest effectief en veilig is voor toepassing in huis. Op deze website vind je dan ook voornamelijk informatie over waterontharders volgens het werkingsprincipe met ionenuitwisseling.

2. Water ontharden door magnetisme

Er zijn sterke magneten in de handel die om de waterleiding heen moeten worden geplaatst. De fabrikanten van deze magneten noemen ze waterontharders, maar dit is misleidend want het leidingwater wordt niet zachter door het gebruik van deze magneten. De chemische samenstelling van het water blijft, na blootstelling aan de magnetische straling, onveranderd en bevat nog steeds evenveel magnesium- en calcium als voorheen. Volgens fabrikanten van dergelijke ‘magnetische ontharders‘ zal kalk, door het gebruik van de magneet, minder snel neerslaan, maar dit is nooit echt wetenschappelijk aangetoond.

3. Water ontharden door omgekeerde osmose

Bij omgekeerde osmose wordt het leidingwater door een semipermeabel (halfdoorlatend) membraan geleid. Het water wordt hierdoor gefilterd van zouten en mineralen (97%) alsmede van virussen en bacteriën. Aangezien het water nagenoeg geen zouten en mineralen meer bevat, is het niet meer geschikt voor menselijke consumptie. Het lichaam heeft immers magnesium, kalk, zouten en andere mineralen nodig om goed te kunnen functioneren. Waterontharders op basis van omgekeerde osmose worden vaak toegepast in laboratoria en fabrieken waarbij bacterievrij en kalkvrij water gewenst is. In horecagelegenheden worden ze nogal eens aangesloten op professionele vaatwassers (glazen blijven perfect glanzen). Voor consumententoepassingen zijn deze osmoseapparaten minder geschikt. Ze zijn duur en vragen meer onderhoud dan ontharders op basis van ionisatie. Tevens is het waterdebiet een stuk lager waardoor buffertanks nodig zijn om op piekmomenten over voldoende onthard water te kunnen beschikken.

4. Waterontharding met polyfosfaten

Waterontharders met polyfosfaat kristallen zijn zeer effectief bij het bestrijden van kalkaanslag. Voor consumententoepassingen waarbij veiligheid voor de gezondheid van belang is, zijn deze chemische middelen minder geschikt en daarom worden ze vaak ingezet bij allerlei industriële toepassingen. De kristallen worden ook wel gebruikt in chloortanks van zwembaden om kristallisatie bij de injectors te voorkomen.